گپی با علــــي انصاريـــــان: پدر و مادر من طرفدار انصاريان هستند

من در سال گذشته با 9، 10 گل زده، بهترين دفاع گلزن ليگ شدم از طرفي افراد جديدي كه به پرسپوليس آمدند، دوست نداشتند من در پرسپوليس بمانم، شايد محبوبيت من در پرسپوليس، آنها را دچار مشكل مي‌‌كرد.
بالاخره بايد قبول كنيم كه حس حسادت در خلق و خوي ماست... ما آدم‌هاي مرده‌پرستي هستيم، هر كس هم بگويد در ذات ما نيست، حرف بيهوده‌اي گفته... ما تا آخر عمرمون با اين خصلت زندگي مي‌‌كنيم و همين عوامل باعث جدايي من از تيم محبوبم شد...

_ مي‌‌تواني واضح‌تر بگويي؟
انصاريان: بله‌، چرا كه نه، آن آقاياني كه كنار (آري‌ هان) بودند و فارسي صحبت مي‌‌كردند،‌ دلشان مي‌‌خواست من پس از هشت سال بازي براي پرسپوليس از اين تيم جدا شوم، من بازيكني بودم كه بالغ بر 100 جاي بخيه در بدنم براي اين تيم وجود دارد‌، حالا هم خوشحالم كه به استقلال پيوستم، با بازيكنانش رفيقم، با مربيان اين تيم دوست هستم و آنها به من كمك مي‌‌كنند، اميدوارم بتوانم در استقلال زحمات آنان را جبران كنم...

_ با آبي راحت‌تري يا قــــرمـــــز؟
انصاريان: در حال حاضر به آبي تعصب دارم.

_ شنيديم كه بچه بودي،برايديدن بازي‌هاي استقلال به ورزشگاه شيرودي مي‌‌رفتي، همين‌طور است؟
انصاريان: بچه كه بودم، طرفدار پرسپوليس بودم اما از آنجا كه راحت‌تر به ورزشگاه شيرودي مي‌رفتم و به ما نزديك بود، عصر تمام جمعه‌ها، بازي‌هاي استقلال را در اين ورزشگاه مشاهده مي‌‌كردم، اواسط دهه 60 بود و استقلال تيم قدرتمندي بود و بازيكناني از قبيل شاهرخ بياني، مجيد نامجو مطلق، بهتاش فريبا، امير قلعه‌نوعي، جواد زرينچه، پرويز مظلومي و... را دوست داشتم.

_ خيلي جالب است، رفيق فابريك استقلالي‌ات به پرسپوليس رفت، نيكبخت را مي‌‌گويم، پس از كوچ كردن با او
برخوردي داشتي؟
انصاريان: ما هنوز هم با يكديگر تماس مي‌‌گيريم، شايد در آن شرايط، نيكبخت تصميم گرفت كه به پرسپوليس برود و كار درستي كرد، اما من جاي او نيستم، همان‌طور كه او جاي من نيست.

_ به بچه‌ محل‌هاي سابقت سري مي‌‌زني؟
انصاريان: وا... من نمي‌‌رسم، پس از فوت پسرخاله‌ام كه به محله قديمي‌مان رفتم، ديگر به آنجا سري نزدم، اما مادر و پدرم به آنجا مي‌‌روند... با دوستان سابق كه الان بيشترشان ازدواج كرده‌اند و از آن محل رفته‌اند كم‌و‌بيش در رابطه‌ام...
اما انصاريان با گذشته‌اش زندگي مي‌‌كند و از يادآوري كوچه پس كوچه‌هاي خاكي، گل كوچيك و... ابايي ندارد... گذشته‌ام مرا علي انصاريان كرد، شايد به همين خاطر باشد كه حالا شما با من مصاحبه مي‌‌كنيد و مرا فراموش نكرده‌ايد... بايد قبول كرد كه گذشته هر انسان جزو تاريخ زندگي‌اش است.

_ يك سوال بپرسمراستش را مي‌‌گوييــد، پدرت استقــــلالي بــود يا پرسپوليسي؟
انصاريان: بابام پرسپوليسي بود، يعني تمام خانواده‌ام پرسپوليسي بودند.

_ وقتــي كه مي‌خواستي به استقلال بروي به تو اعتراض
نكردند؟
انصاريان: نه، حالا خانواده‌ام، استقلالي هستند، آنها طرفدار علي انصاريان هستند، آنها متوجه شدند كه من دوست نداشتم از پرسپوليس جدا شوم، اما زماني كه ديدند، من كه قديمي‌ترين بازيكن پرسپوليس بودم را به باشگاه راه ندادند، نه خودشان توانستند تحمل كنند، نه من... آنها علي انصاريان را دوست دارند.

_ و از نقش علي پروين بگوييد، اگر او بود،امسال باز هم در پرسپوليس مي‌‌مانديد؟
انصاريان: ما خودمان، آينه يكديگر هستيم... ببينيد (علي دايي) چقدر براي فوتبال اين كشور زحمت كشيد، آخر چه شد؟ چقدر شايعه برايش درست كردند، چقدر SMS برايش ساختند، چقدر به او بي‌‌احترامي شد، علي پروين هم به همين شكل، آن زمان‌ها كه پرسپوليس چيزي در چنته نداشت، صندوق عقب پيكانش، باشگاه پرسپوليس بود، چه كار با او كردند، ديديد كه چه طور حرمت او را شكستند، با عابدزاده چه كار كردند؟
ما تمام اين افراد را ديديم، اما هيچ‌گاه فكر نمي‌‌كنيم كه يك روز، اين مسئله در خانه خودمان را هم خواهد زد. غير از اين است... خوشحالم كه اين اتفاق برايم در اين سن افتاد، تا من بتوانم مسير زندگي خود را تغيير دهم.

_ از فوتبال فاصله بگيريم، شنيديم كه در يك كليپ موسيقي، ايفاگر نقشي شديد، همين طور است؟
انصاريان: در حال حاضر يك قرار تبليغاتي با يك شركت بستم كه قرار است به زودي بيلبورد‌هايش در خيابان نصب شود، همچنين در يك كليپ كه خواننده‌ آن رضا صادقي است، نقشي بازي كردم... از آنجا كه رضا رفيق ماست، قبول كردم كه در اين كليپ بازي كنم، اميدوارم كه كليپ خوبي شده باشد، فكر كنم بين 20 روز تا يك ماه ديگر پخش بشود.

_ و همچنان علاقه داري در سينما و تلويزيون بازي كني؟
انصاريان: (مي‌‌خندد)، ببين، همه آدم‌ها، در زندگي‌شان بازيگر هستند و عده‌اي از آنان بازيگران بسيار خوبي هستند،‌ به راحتي به همديگر دروغ مي‌‌گويند، سر يكديگر كلاه مي‌‌گذارند، به شغل‌ها كار ندارم، اما مي‌خواهم بگويم در شرايط امروز، همه آدم‌ها در حال بازي كردن هستند...
غير از اين است، اما بالاخره بايد يكي را پيدا كنيم كه از آدم، بازي خودش را بگيرد كه آن هم كم پيدا مي‌‌شود، به نظر شما ديگر وقتي هم مي‌‌ماند كه در جاي ديگري بازي كنيم، وقتي كه هر روز با بازيگران مختلفي برخورد مي‌‌كنيم و خودمان هم از اين حيث مستثني نيستيم.

_ در اقوام هم كسي به تو از استقلالي شدنت انتقاد نكرد؟
انصاريان: نه من خودم براي فوتبال و آينده‌ام، تصميم مي‌‌گيرم . با تجربه‌اي كه پس از اين همه سال از فوتبال به دست آوردم، استقلال را براي ادامه فوتبالم تعيين كردم كه فكر كنم، انتخاب درستي كردم.

_ پس از پيوستنت به استقلال، طرفداران آبي‌پوشان، برخورد مناسبي با تو داشتند، آيا برخورد پرسپوليسي‌ها،
هم به همين شكل بود؟
انصاريان: همين‌طور است، آنها مي‌‌دانند كه باشگاه چقدر مرا سر دواند، آنها مي‌‌دانستند كه وضعيت روحي من چگونه است، آنها مي‌‌دانند كه ما را به باشگاه خودمان راه ندادند...
آنها مي‌‌دانند افراد جديدي كه به باشگاه آمدند، هنوز عرق‌ تنشان و مهر و امضايشان خشك نشده، چه چيز‌هايي به ما نسبت دادند، آيا چاره‌اي جز جدايي بود، با من علي انصارياني كه سال‌ها براي اين باشگاه زحمت كشيدم... انتظار داشتيد چه كار كنم بي‌‌احترامي‌ها را تحمل مي‌‌كردم.

_اين‌ها را بنويسيم.
انصاريان: گفتم كه بنويسي...

_ و آيا استقلال به تو پيشنهاد داد؟
انصاريان: زماني كه متوجه شدند، قصد جدايي از پرسپوليس دارم، امير قلعه‌نوعي كه مرا قبول دارد به من پيشنهاد داد... همچنين صمد مرفاوي كه در حال حاضر سرمربي تيم است.

_ براي پرسپوليس بالغ بر 100 بخيه خوردي، جوابت را گرفتي؟
انصاريان: ببينيد، نمي‌‌خواهم بگويم كه پرسپوليس اين مزد را به من داد، اما مسئولين و دست‌اندركاران اين‌گونه پاسخم را دادند، فكر كنم بهترين جواب را به ما دادند.

_ و علي پروين؟
انصاريان: پس از جدايي از پرسپوليس چيزي به شخص من نگفت، لازم مي‌‌دانم كه در اين جا و از طريق خانواده سبز براي تمام زحماتي كه برايم كشيد، تشكر كنم.

_ و فكر مي‌‌كني تا چند سالگي به بازي ادامه
بدهي؟
انصاريان: با توكل به خداوند، تا 34 سالگي يا شايد هم زودتر...

_ دوست داشتي الان چند سالت بود؟
انصاريان: 25 سال.

_ چرا؟ يعني سه سال پيش خاطرات خوبي
داشتي؟
انصاريان: نه خاطرات خوبي نداشتم، اما تصميمي درست مي‌‌گرفتم.
منبع: مجله خانواده سبز